Sięgając po Słowo Boże...

Ewangelia wg św. Łukasza 9,22-25.
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez starszyznę, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; będzie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie».

Potem mówił do wszystkich: «Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje! Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa. Bo cóż za korzyść ma człowiek, jeśli cały świat zyska, a siebie zatraci lub szkodę poniesie?»

***

Długo zastanawiałem się co napisać w refleksji do dzisiejszej Ewangelii. Dlaczego? Większość z nas dobrze zna ten fragment, słyszeliśmy te słowa wielokrotnie. Przychodzi więc zniechęcenie, nie chce nam się kolejny raz rozważać tych samych słów. Zaraz jednak przyszła myśl, że przecież za każdym razem mogą znaczyć one dla mnie co innego. 

Wczoraj rozpoczęliśmy kolejny Wielki Post w naszym życiu. Co zrobić, żeby nie był on taki sam jak poprzedni? Widzę po sobie, że na początku nowego okresu liturgicznego mam wielki zapał, chcę wszystko zmieniać. Często nic z tych planów nie wychodzi. Dlaczego? 

Zwykle są to nasze plany, nie plany Pana Boga. Jezus dzisiaj pokazuje nam co dla nas zaplanował na ten Wielki Post. Nie mówi nam o jakichś fajerwerkach, nie obiecuje, że będziemy  dobrze się czuli. Ukazuje jak wygląda Jego droga: cierpienie, odrzucenie, śmierć na krzyżu ale też i zmartwychwstanie. Następnie pyta nas czy chcemy pójść za Nim tą właśnie drogą. Nic nam nie nakazuje, ale pyta każdego z nas po imieniu: „Chcesz?” .  

 A jak iść tą drogą? Wydaje się to proste: wziąć krzyż i iść za Jezusem.  Potrzeba jednak więcej: stracić swoje życie dla Chrystusa, aby być zbawionym!

                                                                Piotr Hutnik - Sieradz