Sięgając po Słowo Boże...

Ewangelia wg św. Jana 7,1-2.10.25-30.
Jezus obchodził Galileę. Nie chciał bowiem chodzić po Judei, bo Żydzi mieli zamiar Go zabić. A zbliżało się żydowskie Święto Namiotów. Kiedy zaś bracia Jego udali się na święto, wówczas poszedł i On, jednakże nie jawnie, lecz skrycie. Niektórzy z mieszkańców Jerozolimy mówili: «Czyż to nie jest Ten, którego usiłują zabić? A oto jawnie przemawia i nic Mu nie mówią. Czyżby zwierzchnicy naprawdę się przekonali, że On jest Mesjaszem? Przecież my wiemy, skąd On pochodzi, natomiast gdy Mesjasz przyjdzie, nikt nie będzie wiedział, skąd jest». A Jezus, ucząc w świątyni, zawołał tymi słowami: «I Mnie znacie, i wiecie, skąd jestem. Ja jednak nie przyszedłem sam od siebie; lecz prawdziwy jest Ten, który Mnie posłał, którego wy nie znacie. Ja Go znam, bo od Niego jestem i On Mnie posłał». Zamierzali więc Go pojmać, jednakże nikt nie podniósł na Niego ręki, ponieważ godzina Jego jeszcze nie nadeszła.

 

***

Jezus zachęca nas do tego, abyśmy poznawali Boga. Bo, żeby kogoś kochać, trzeba go najpierw poznać. Inaczej się nie da. Myślę, że Boga poznajemy między innymi poprzez czytanie Pisma św. Tam jest żywy Bóg, który w swoim Słowie przychodzi do nas każdego dnia.

Widzę jednak sam po sobie, że często czytanie Pisma św. przychodzi mi z trudem. Z jednej strony chciałbym mieć satysfakcję, że przeczytałem Pismo św. w całości. Z drugiej jednak strony wszystkie te starotestamentalne imiona mnie przerażają i odpychają. Dlatego zawsze wcześniej modlę się, żeby mnie nie odpychało. 

Znajomy ksiądz mówił mi kiedyś, że takie czytanie musi być okupione cierpieniem. I chyba miał rację.

                                                          Remigiusz Samborczyk - Warszawa