Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.
Na
ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu,
czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy
Ciebie». Lecz On im odpowiedział: «Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.
***
Maryja z
Józefem są bardzo wierni przykazaniom Prawa, o czym świadczą także wcześniejsze Ich zachowania, takie jak obrzezanie nowonarodzonego Dziecięcia, przestrzeganie
dni oczyszczenia oraz ofiarowanie Jezusa w świątyni. Ta ostatnia praktyka nie
była obowiązkowa, ale zachowywana przez ludzi pobożnych. Wypełnianie przez
Maryję i Józefa nakazów Prawa jest wyrazem Ich całkowitego umiłowania Pana i
przylgnięcia do Niego.
Wojciech Sut - Domaniewice
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz