Faryzeusze zaczęli rozprawiać z Jezusem, a chcąc wystawić Go na próbę, domagali się od Niego znaku. On
zaś westchnął głęboko w duszy i rzekł: «Czemu to plemię domaga się
znaku? Zaprawdę powiadam wam: żaden znak nie będzie dany temu
plemieniu». I zostawiwszy ich, wsiadł z powrotem do łodzi i odpłynął na drugą stronę.
Faryzeusze zrozumieli, że między nimi a członkami synagogi wyrósł nowy autorytet - Jezus. Chcąc zniszczyć zaufanie
ludzi do Niego, domagają się znaku z nieba. Pisząc o tym, św.
Marek wskazuje nam złą wolę faryzeuszów, postępujących wobec Jezusa tak,
jak diabeł, który kusił i próbował Jezusa na pustyni.
Słowa Jezusa możemy rozumieć jako zapowiedź tego, że jeżeli będziemy wystawiać Syna Człowieczego na próbę i nie będziemy w Niego wierzyć, (a także i Jemu wierzyć), to nie dostaniemy już żadnych znaków. Jezus już do tej pory
pokazał nam tyle znaków, słyszeliśmy
tyle świadectw o Jego cudach.
Powinniśmy w Niego wierzyć, a nie oczekiwać kolejnych znaków, przykładów Jego wielkości i boskości. Ponieważ On na koniec swojego życia dal nam znak niewyobrażalnie wielki - swoje zmartwychwstanie.
Sebastian Kozak - Kraków
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz