Zbliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi». Opowiedział im wtedy następującą przypowieść:
«Któż
z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia
dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją
znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła". Powiadam
wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika,
który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych,
którzy nie potrzebują nawrócenia. Albo jeśli jakaś kobieta, mając
dziesięć drachm, zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie
wymiata domu i nie szuka starannie, aż ją znajdzie? A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki i mówi: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam". Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca».
***
Normalnie każdy pasterz chyba raczej strzeże 99 owiec. Nie znam się na pasterzowaniu, ale nie jestem pewien, czy pasterz by ryzykował utratę stada w zamian za jedną owieczkę, pewnie jeszcze słabą, chorą (zdrowa raczej by się nie zagubiła). A tymczasem Jezus - Dobry Pasterz szuka i znajduje.
To dobrze, bo tak często to ja czuję się słabą i chorą owcą. I chyba wpadłbym w rozpacz, gdybym wiedział, że nikt nie mnie wypatruje, nie szuka, nie woła. U TAKIEGO Pasterza każdy może czuć się bezpiecznie.
Radek Wojcieszak - Gniezno
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz