Gdy po pewnym czasie Jezus wrócił do Kafarnaum, posłyszeli, że jest w domu. Zebrało się tyle ludzi, że nawet przed drzwiami nie było miejsca, a On głosił im naukę. Wtem przyszli do Niego z paralitykiem, którego niosło czterech. Nie
mogąc z powodu tłumu przynieść go do Niego, odkryli dach nad miejscem,
gdzie Jezus się znajdował, i przez otwór spuścili łoże, na którym leżał
paralityk. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Synu, odpuszczają ci się twoje grzechy».
A siedziało tam kilku uczonych w Piśmie, którzy myśleli w sercach swoich:
«Czemu On tak mówi? On bluźni. Któż może odpuszczać grzechy, oprócz jednego Boga?» Jezus poznał zaraz w swym duchu, że tak myślą, i rzekł do nich: «Czemu nurtują te myśli w waszych sercach? Cóż jest łatwiej: powiedzieć do paralityka: Odpuszczają ci się twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań, weź swoje łoże i chodź? Otóż, żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów - rzekł do paralityka:
Mówię ci: Wstań, weź swoje łoże i idź do domu!». On wstał, wziął zaraz swoje łoże i wyszedł na oczach wszystkich. Zdumieli się wszyscy i wielbili Boga mówiąc: «Jeszcze nigdy nie widzieliśmy czegoś podobnego».
«Czemu On tak mówi? On bluźni. Któż może odpuszczać grzechy, oprócz jednego Boga?» Jezus poznał zaraz w swym duchu, że tak myślą, i rzekł do nich: «Czemu nurtują te myśli w waszych sercach? Cóż jest łatwiej: powiedzieć do paralityka: Odpuszczają ci się twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań, weź swoje łoże i chodź? Otóż, żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów - rzekł do paralityka:
Mówię ci: Wstań, weź swoje łoże i idź do domu!». On wstał, wziął zaraz swoje łoże i wyszedł na oczach wszystkich. Zdumieli się wszyscy i wielbili Boga mówiąc: «Jeszcze nigdy nie widzieliśmy czegoś podobnego».
***
Pewnie
czasem pytasz w myślach, przygotowując się do spowiedzi świętej: „Czy
Pan Bóg odpuści mi takie grzechy?” Posłuchaj zatem odpowiedzi Jezusa:
„Czemu myśli te nurtują w Twoim sercu?”
Twój Zbawiciel właśnie dziś otwiera przed Tobą morze swojego miłosierdzia i chce Ci powiedzieć: „Synu, Córko, odpuszczają Ci się Twoje grzechy”. Trzeba zauważyć tę łaskę przebaczenia, którą daje nam każdego dnia Bóg, poprosić o nią i na nią się otworzyć.
Do Jezusa paralityk zostaje spuszczony przez otwór w dachu – świadczy to o niezwykłej determinacji tak chorego, jak i owych czterech mężczyzn, którzy mu pomagali. A ty? W jaki sposób przychodzisz do Jezusa? Czy masz w sobie ową determinację, aby za wszelką cenę dostać się do Jezusa i poprosić o uzdrowienie z paraliżu grzechu?
„W Chrystusie Bóg pojednał świat ze sobą, nam zaś przekazał słowo jednania”. Dziś dziękujmy Bogu za Jego miłość miłosierną, której doświadczamy podczas sakramentalnej spowiedzi. Jezusowe przebaczenie wymaga jednak potwierdzenia w codziennym życiu, dlatego też może właśnie dziś jest czas, by przebaczyć tym, którzy nam zawinili i prosić o przebaczenie tych, których zraniliśmy.
Twój Zbawiciel właśnie dziś otwiera przed Tobą morze swojego miłosierdzia i chce Ci powiedzieć: „Synu, Córko, odpuszczają Ci się Twoje grzechy”. Trzeba zauważyć tę łaskę przebaczenia, którą daje nam każdego dnia Bóg, poprosić o nią i na nią się otworzyć.
Do Jezusa paralityk zostaje spuszczony przez otwór w dachu – świadczy to o niezwykłej determinacji tak chorego, jak i owych czterech mężczyzn, którzy mu pomagali. A ty? W jaki sposób przychodzisz do Jezusa? Czy masz w sobie ową determinację, aby za wszelką cenę dostać się do Jezusa i poprosić o uzdrowienie z paraliżu grzechu?
„W Chrystusie Bóg pojednał świat ze sobą, nam zaś przekazał słowo jednania”. Dziś dziękujmy Bogu za Jego miłość miłosierną, której doświadczamy podczas sakramentalnej spowiedzi. Jezusowe przebaczenie wymaga jednak potwierdzenia w codziennym życiu, dlatego też może właśnie dziś jest czas, by przebaczyć tym, którzy nam zawinili i prosić o przebaczenie tych, których zraniliśmy.
Mateusz Kozioł - Kraków
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz