Jezus
powiedział do faryzeuszów i uczonych w Prawie: "Biada wam, faryzeuszom,
bo dajecie dziesięcinę z mięty i ruty, i z wszelkiego rodzaju jarzyny, a
pomijacie sprawiedliwość i miłość Bożą. Tymczasem to należało czynić, i
tamtego nie opuszczać. Biada wam, faryzeuszom, bo lubicie pierwsze miejsce w synagogach i pozdrowienia na rynku. Biada wam, bo jesteście jak groby niewidoczne, po których ludzie bezwiednie przechodzą".
Wtedy odezwał się do Niego jeden z uczonych w Prawie: "Nauczycielu, tymi słowami nam też ubliżasz". On odparł: "I wam, uczonym w Prawie, biada! Bo wkładacie na ludzi ciężary nie do uniesienia, a sami jednym palcem ciężarów tych nie dotykacie".
***
Zatrzymajmy się na chwilę przy tych ewangelicznych, pobielanych grobach. Zastanawialiście się kiedyś nad tym, dlaczego Jezus o tym mówi?
Otóż kiedyś, w rzeczywistości Jezusa, zmarłych nie grzebano tylko na cmentarzyskach. Zdarzało się, że człowieka, który umarł grzebano w innym miejscu. Czasem w jakimś polu, czasem bliżej ludzkich osad. Krewni zmarłego, wiedząc, że troska o jego spokój jest czymś najważniejszym, oznaczali jego grób grubą warstwą wapna. Grób był pobielany. Po co? Po to, aby ludzie z daleko mogli go rozpoznać i tym samym, by nie zakłócali spokoju zmarłego.
Ludzie, do których Jezus mówi: ,,Biada" i których porównuje do grobów pobielanych, są tak samo jak owe groby, widoczne z daleka. Inni ludzie, patrząc na naszą faryzejską postawę, od razu dostrzegą w nas brak autentycznego przywiązania do wartości ewangelicznych. Od razu rozpoznają, że po prostu udajemy.
Jeśli ktokolwiek nazwie Cię kiedyś grobem pobielanym, wiedz, że właśnie odkrył w Tobie człowieka dwulicowego. Takiego, który jedno mówi, a drugie robi. Takich ludzi, podobnie jak groby pobielane, dostrzega się na odległość.
o. Piotr SchP
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz